Luuk | Loopgasten
Afgelopen weekend was het zover, 'De Zestig van Texel'. Een ultraloop die al een tijdje op mijn lijstje stond om graag aan deel te nemen. De Zestig van Texel is een ultraloop die om de twee jaar gehouden wordt. Er zijn twee afstanden 60 en 120 kilometer. Waarvan de 60 kilometer ook in estafette vorm kan worden gelopen. Ik heb ervoor gekozen om de 60 kilometer te lopen, aangezien ik nog aan het begin zit van mijn trainingen. Ik hoor je denken.. 60 kilometer rennen en dan aan het begin van je trainingen zitten? Waarvoor train je dan? Mijn hoofddoel voor 2022 wordt SwissPeaks 360. Een ultratrail wedstrijd van 367 kilometer en 26610 hoogtemeters. Om dat doel te halen heb ik verschillende wedstrijden gepland staan waaronder deze Zestig van Texel, Salomon Ultra-Trail 112 kilometer in Hongarije en ons Loopgasten evenement Rondje waar ik rond de 100 kilometer wil gaan lopen. Later ga ik jullie meer vertellen over mijn trainingen en SwissPeaks 360. Nu eerst mijn raceverslag van Texel.
De Zestig van Texel was mijn eerste wedstrijd van 2022, een mooie wedstrijd om te ervaren waar ik op dit moment fysiek sta. Tevens was het ook de eerste keer weg met het gezinnetje in de ‘Blue Van’ onze zelf gebouwde buscamper. Twee leuke interessante vraagtekens, waar ik nu antwoord op kan geven hoe dat verlopen is.
De wedstrijd
Hoe tof, eindelijk weer een wedstrijd! Het plan was om de wedstrijd behouden te lopen. Zoals hierboven al aangegeven zit ik nog in het begin van mijn trainingen, dus nog niet in topvorm en daarbij heb ik nog heel veel kilometers voor de boeg! Het eerst deel van de route ging langs de westkant van het eiland door de duinen en over het strand, pittig baggeren door het mulle zand!
"Vrouwen kunnen echt alles tegelijk!"
Gelukkig kon ik mooi aansluiten bij een groep lopers die rond de 4:20 - 4:30 min/km liep. Ongeveer bij 23 kilometer gingen we het strand af en stonden Jess en Bodhi (onze dochter van 3 maanden) klaar met een hand softflask en nieuwe gelletjes. Een super team! Ondertussen dat Jess mij het drinken en de gelletjes aanreikte, wat ze ook Bodhi aan het voeden. Het mag gezegd worden, vrouwen kunnen echt alles tegelijk! Daar kunnen wij, mannen, nog wel wat van leren!
Door de duinen hobbelen naar de rode vuurtoren van Cocksdorp. Hier begon de groep langzaam uiteen te vallen. Zelf begon ik mijn tempo wat omlaag te gooien aangezien het toch wel warm begon te worden. Het leuke van de Zestig van Texel is dat je een fiets begeleider mag hebben. Dus hadden we voor Jess een elektrische bakfiets gehuurd waarin Bodhi mooi in mee kon. Eigenlijk had ik op dit deel van de route Jess al wel verwacht maar helaas. Mijn drinken en gelletjes begonnen langzaam op te raken, gelukkig door de ervaring weet ik van mijzelf dat ik het nog wel even uit kan zingen zonder water en/of voeding. Alleen moet ik wel mijn tempo omlaag gooien, rustig hobbelen we verder…
Het tweede deel van de wedstrijd loop je vanaf het Noordpunt naar de zuidkant van Den Burg. Dit deel is helemaal verhard en redelijk saai! Maar gelukkig hoorde ik achter mij ‘’he he, eindelijk daar ben je!’’ Het was Jess, het was haar gelukt om door de massa van lopers en fietsers bij mij te komen. Vanaf hier heeft ze de hele route tot de finish met mijn mee gefietst. Super gezellig! Ik finishte in een tijd van 04:44:28, dat was goed voor een 18e plek en het belangrijkste, ik voelde mij goed en sterk! Een prima resultaat voor een loop waarin ik mij redelijk heb ingehouden en het toch best wel warm was. Heerlijk!
De Blue Van
En dan nog het vraagteken hoe het voor het eerst met zijn drieën in de Blue Van ging..
Dit was zo leuk en het ging zo goed! Lekker met zijn drieën op pad! Op naar nog meer avontuur!
